ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΙΑ

Κάθε ποὺ πέφτῃ ἡ νυχτιά, καὶ μόλις πάῃ Μία
πάντα καταλαμβάνομαι ἀπὸ Λυκανθρωπία

βγάζω κυνόδοντες λευκούς, καὶ τρίχωμα στὴ μπλάτη
ἀλλάζγιὁ μεταβολισμὸς κι ἡ ποῦτζα σἂ γκατάρτι

πετοῦν τὰ μάτια μου φωτιές, κόκκινα σἂν τὸ αἷμα
καὶ βγαίνω ἔξῳ παγανιὰ μὲ μῖσος σἂν τὴ ζμέρνα

μπουκάρω μέσα σ’ ἐκκλησχιές, εἰκόνες βεβηλώνω
ἀσχημονῶ στὰ ἱερὰ καὶ ἄμβωνες ξηλώνω

οὐρλιάζοντας μακάβρια καντήλια κατεβάζω
«Ψόφα γαμώταφε Χριστέ!» σἂ Δαίμονας κοάζω

μὲ σύμμαχο τὸν Ἄννουβι, τὸ Ἅγιο Τζακάλι
Καθολικοὺς κι Ὀρθόδοξους τοὺς χύνω στὸ κεφάλι

γυρνῶ στοὺς δρόμους σἂ Στοιχειό, δαπίτισσες βουτάω
καὶ τὶς λεπρὲς τὶς σάρκες τους μὲ λύσσα τὶς μαδάω

κάτω ἀπ’τὴν Πανσέληνο πετῶ σἂ νυχτερίδα
σκορπῶ τὴ φρίκη πανταχοῦ καὶ χύνω κεραμμύδια

παθαίνω Σεληνιασμό, ἔχω Νεοπλασία
σπασμοὶ μὲ πιάνουν δυνατοὶ μὲ τὴ Λυκανθρωπία

ἀφρίζουνε τὰ χείλη μου, γυρίζουνε οἱ κόρες
ὀξύνεται ἡ ὅρασις ὅπως στοὺς Μαντικόρες

μὲ δύναμ’ ὑπερφυσικὴ καὶ ἅλμα ἐννιὰ μέτρα
κωλοκαριόλη Ματατζὴ γαμήσια τώρα μέτρα

εἶμαι Λυκάνθρωπος περκνός, τὴ νύχτα βγαίνω μόνο
σἂν τὸ Τσακάλι ἁλυχτῶ καὶ τὶς ψυχὲς στοιχειώνω


Wolfera the Jackal – Walk by Starlight
Wolfera the Jackal – Metabolism of Wolf