Κάτω ἀπὸ ἕναν φοίνικα, κάπου στὴν Καλογρέζα
εἶδα τὸν πούστη τὸ Χριστὸ νὰ πίνῃ πουτσογρέζζα
«τί κάνεις ῥὲ μαντρόπουστε;», τὸν ῥώτησα μὲ θράσος
κι ἐκεῖνος μοὺ ἀπήντησε: «εἶμαι στὰ μπούκια ἄσσος»
ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ὑμηττό, πάνω ἀπ’ τὰ γκρῖζα νέφη
βλέπω ψωλῆνα μυτερὸ νὰ χύνῃ ψαρονέφρι
μήν εἶναι ἀερόστατο; μήν εἶν’ ἀνεμοπλάνο;
μήν εἶναι UFO ἀστρικὸ στὰ σύννεφα ἀπάνω;
δὲν εἶναι ἀερόστατο, μηδὲ ἀνεμοπλάνο
οὔτε UFO εἶναι ἀστρικὸ στὰ σύννεφα ἀπάνω
μον’ εἶν’ τοῦ Balrog τὸ κρραυλί, ποὺ σχρατσγαμάει μῆτρες
καὶ τῆς ἑταίρας τὸ μουνὶ γεμίζει μὲ τερμίτες
βαθυὰ στὸν σκοτεινὸ Βοῤῥά, στὰ παγωμένα ὄρη
πολέμου ὁρδὲς μαζεύονται γιὰ ντοῦ καὶ σκορποχῶρι
τῶν Nazgûl ἡ αἱμοδιψὴς ὁρδὴ θὰ ἐπελάσῃ
κάθε μπουχέσικο μουνὶ φριχτὰ νὰ σφαγιάσῃ
φέρε Βορηὰ τὸν Παγετό, καὶ χίλια βρέξε γρύσια
νὰ σφίξουνε τἀργίδια μας μὲ σπέρματα βουνίσια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου