ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΝ ΙΙΙ

Ἔπεσε ἄγρια ψωλὴ τσιμπούκι καλαπόδι
Γαμήθηκε ἡ Παναγιὰ μ’ ἕνα βαρβάτο βόδι

Στρόφαρ’ ὁ κῶλος τοῦ Χριστοῦ ἀπ’ τὸ πολὺ μπουκᾶρι
Καθὼς ἐδάγκωνε μακρύ, δροσάτο παλαμᾶρι

Γαμῆσχια ἄγρια τραχειὰ τσιμπούκι βαλλίστρίδα
Χῦσα ἀνόσχια κολυμποῦν στοῦ Τζέχου τὴν τρυπίδα

Εἶναι στοιχειὰ μουνόπανα, ποτέ σου μὴ λυγίσῃς
Ἄν δέ γαμήσῃς τὸ Χριστό, νὰ μὴν τὰ παρατήσῃς

Γιατ’ εἶναι πούστης κερατὰς ἀρχίδι χυσολάτζα
Σκίσ’ τον καὶ βάρα δυὸ ψωλιὲς γιὰ τὸν Θεὸ καβάτζα