τὴ μπαναγιᾶ ξεσκίζανε τρεῖς λόχοι ψωλαράδες
καὶ τὰ χυσίδια στάζανε καὶ γέμιζαν κουβάδες
μὰ οἱ Ρωμαῖοι μολύνθηκαν καὶ ψόφιοι ᾽πέσαν χάμω
καὶ τὸ τσουλάκι ἔφυγε εὐθὺς νὰ πάῃ στὸ γάμο
ὁ Γιῶζεφ βάραγε ψωλὴ μονάχος στὰ στασίδια
τῆς συναγῶγας οἱ λυχνοὶ τοῦ καίγανε τ᾽ αρχίδια
ραββῖνε παλιοπουσταρᾶ θ᾽ ἀργήσῃ τὸ Μαράκι
χιλίαρχοι τῆς σκίζουνε πάλι τὸ κωλαράκι
σοῦ εἶπα Σέφη ράμολι τὸ γάμο νὰ μὴ κάνῃς
εἶναι γαμιόλα τῆς σειρᾶς καὶ τὸ καιρὸ σου χάνεις
ἀπὸ καβλιὰ ἀχόρταγη, γαμιέται σὰ θηρίο
καὶ σοῦ ᾽κανε μπουρδέλο ὡς καὶ τὸ ξυλουργεῖο
γαμῶ τὶς πλᾶκες τοῦ Μωσῆ, γαμῶ τὴ ραββινεία
κάλλιο νὰ πέθαινα προχτὲς πάνω στὴ μαλακία
παρ᾽ αὐτὸ τὸ ξεφτίλισμα σ᾽ ὅλη τὴν Ἰουδαία
νὰ μοῦ γαμιέται μὲ νεκροὺς καὶ ζωντανοὺς παρέα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα σέβη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή